Εθελοντές: H καρδιά των Special Olympics

Οι αθλητές και οι οικογένειες τους χορεύουν αγκαλιασμένοι με τους εθελοντές που τόσες μέρες στάθηκαν στο πλευρό τους και τους χειροκρότησαν, δίνοντάς τους θάρρος να συνεχίσουν την προσπάθεια. Δεν είναι μόνο η φαντασμαγορική τελετή λήξης που έριξε την αυλαία, έτσι ήταν κάθε μέρα στα Special Olympics της Αθήνας. Ενα μεγάλο, ζωντανό πάρτι!
Ενα πάρτι στο οποίο τη διαφορά έκαναν οι χιλιάδες εθελοντές που γέμισαν τα στάδια και τις πολλές φορές άδειες κερκίδες, δίνοντας ρυθμό στους αγώνες. Εξάλλου ο εθελοντισμός είναι φιλοσοφία ζωής, όπως λέει η κυρία Εύα Ρασιδάκη που έχει συμμετάσχει ως εθελόντρια σε όλα τα μεγάλα αθλητικά γεγονότα στη χώρα μας. «Μπορεί τα Special Olympics να είναι μικρότερης κλίμακας διοργάνωση από τους Ολυμπιακούς Αγώνες με μικρότερη απήχηση στο κοινό, αλλά η φιλοσοφία μου είναι να προσφέρω με κάθε ευκαιρία», τονίζει.
Από την Κοζάνη στην Αθήνα
Στην ίδια εθελοντική ομάδα και η κυρία Μαρία Κωνσταντινίδου που ήρθε από την Κοζάνη, ειδικά για τους αγώνες. «Οι περισσότεροι αφήσαμε πίσω τις δουλειές μας, αποκλειστικά για τα Special Olympics. Εμένα δεν θα με εμπόδιζε τίποτα να έρθω. Η εμπειρία ήταν εξαιρετική, οτιδήποτε άλλο ωχριά μπροστά σε αυτή», επισημαίνει. Μπορεί να μην υπάρχει οικονομική ανταμοιβή, αλλά για εκείνη τα χαμόγελα των αθλητών είναι η μεγαλύτερη αποζημίωση.
Τι είναι όμως, αυτό που μπορεί να κάνει μικρά παιδιά να αφήσουν τις παραλίες και να περνούν τις μέρες τους στα γήπεδα; Ο ενθουσιασμός των αθλητών αποτελεί κινητήρια δύναμη για όλους όσοι βρίσκονται γύρω τους. «Θέλουν να βγαίνουν φωτογραφίες, να μιλούν με τους θεατές, να χορεύουν. Ζητούν το χειροκρότημα του κοινού. Σε παρασύρουν κι εσένα», λένε οι εθελόντριες συμπληρώνοντας η μια την άλλη.
Μαθητές-εθελοντές
Αυτή ήταν η πρώτη επαφή με τον εθελοντισμό για πολλούς μαθητές, ανάμεσα στους οποίους η 15χρονη Χριστίνα Τσίμα. «Η εμπειρία ήταν μοναδική. Αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η αδιαφορία του κόσμου. Τα άδεια στάδια ήταν θλιβερή εικόνα, όμως οι εθελοντές δημιούργησαν ενθαρρυντικό κλίμα», τονίζει. Ακόμα κι αν οι άνθρωποι αισθάνονται αμηχανία λόγω της φύσης των αγώνων, η αισιοδοξία και ο δυναμισμός των αθλητών σε κερδίζουν από την πρώτη στιγμή, όπως λέει.
«Ημουν εθελόντρια και στους Ολυμπιακούς, αλλά δεν είδα πουθενά αθλητές να κοιτούν τους προπονητές τους τόσο έντονα στα μάτια με προσμονή κι εμπιστοσύνη όπως στα Special Olympics», λέει μια νεαρή εθελόντρια. «Η επαφή με τους αθλητές με διανοητικές δυσκολίες δίνει μαθήματα ζωής. Θα πρέπει να τους συμπεριφερόμαστε όπως σε όλους τους υπόλοιπους κι εφόσον το κάνουμε αυτό, είναι ακόμα πιο δεκτικοί και καλοπροαίρετοι», επισημαίνει η κυρία Μαρία Κωνσταντινίδου.